Voorwoord Vlammend Schot

Traditiegetrouw heeft Frank Snoeks, voetbalcommentator bij NOS Studio Sport, ook dit keer weer het voorwoord geschreven.

Laat ik maar met de deur in huis vallen. Wie uit is op een voorspelbaar, bladzijde na bladzijde tra-a-a-h-a-a-g voortkabbelend verhaal zonder begin of eind, die bevindt zich in het verkeerde boek. Leg het weg nu het nog kan.

Wat dacht je dan? Dat dit boek begon met een onschuldig, fantasieloos breedetepassje? Laat me niet lachen. Dan kennen jullie Gerard van Gemert niet. Die heeft geen warming-up nodig. Die laat de bal onmiddellijk het strafschopgebied binnenzeilen en als hij dan schrijven gaat weet je aan het begin van de zin echt niet waar de bal aan het eind daarvan gebleven is.

Echt, dat zijn nog eens wedstrijden, zeg.
Als die Van Gemert zich ook maar een beetje in zijn boek geschreven heeft, ligt in elke regel een doelpunt op de loer.

Dit is al weer het achtste deel in Van Gemert’s heldenepos ‘De Voetbalgoden’, gewijd aan de vrienden Stijn en Storm.
Ja, ook dit boek ruikt weer naar gras, maar zoals de vaste lezers gewend zijn is voetbal niet op elke pagina de hoofdzaak. De wereld van onze twee helden en zelfs die van hun beider vriend Bert Pringel is gelukkig ook nu weer veel groter dan een bal.

Zei ik daar Bert Pringel?
Vergeet Messi.
Vergeet Cristiano Ronaldo.
Amateurs!
Bert Pringel, dát is de allerallerbeste voetballer van de wereld. Diezelfde Bert Pringel is door een wonderbaarlijke speling van het lot bevriend geraakt met Stijn en Storm. Want jongens en meisjes, daar is onze gevierde jongensboekenschrijver Gerard van Gemert dus een meester in hè, in het bedenken van wonderbaarlijke spelingen van het lot – en dat doet hij ook ditmaal weer zo geraffineerd dat je helemaal nergens van staat te kijken.

Een voorbeeld. Storms achterlicht gaat stuk.
Wat goed beschouwd gewoon een rotstreek is van mijnheer de schrijver. Want wanneer laat hij Storm ontdekken dat zijn licht stuk is? Je raadt het al, als het donker is en Stijn en Storm nog helemaal naar huis moeten fietsen. Wees eerlijk, jij en ik zouden misschien wel gewoon zijn doorgefietst. Beetje extra opletten natuurlijk en de volgende dag het licht (laten) maken en niks aan het handje.
Ja, dat had je gedacht!
Want die Van Gemert, dat is me er ééntje hoor. Die laat Stijn en Storm ook doorfietsen, maar dan is er meteen zó veel aan de hand dat hij daar een heel boek aan overhoudt.

Nog een geweldig spannend boek ook. Gauw lezen dus.